Rektyfikacja
Rektyfikacja jest obróbką mechaniczną polegającą na frezowaniu krawędzi płytki pod kątem prostym do jej powierzchni.
Dzięki temu powstałe elementy układać można bez obaw o rozbieżności rozmiarowe, ponieważ w procesie rektyfikacji płytki z danej partii uzyskują taki sam wymiar (z dokładnością do ±0,2 mm).
Obróbce tej poddawane są zarówno płytki ścienne, jak i podłogowe, jednak w przypadku tych drugich jest to szczególnie ważne - dzięki rektyfikacji płytki przeznaczone do montowania na posadzkach nie są grupowane na kalibry.
Pojawienie się płytek rektyfikowanych na rynku spowodowało nazwanie ich przez użytkowników bezfugowymi - a więc takimi, do montażu których nie jest wymagane stosowanie żadnych spoin.
Jako główny argument podawano idealnie równe krawędzie płytek, które połączone ze sobą dają efekt jednolitości okładziny ceramicznej na całej powierzchni.
Niestety, przekonanie to - wbrew wyraźnym sprzeciwom producentów okładzin ceramicznych - nadal pokutuje pośród Klientów detalicznych, sprzedawców, projektantów, jak i części wykonawców.
W rzeczywistości układanie takie niesie ze sobą ogromne ryzyko uszkodzenia płytek, głównie ze względu na rozszerzalność liniową materiałów, a szczegółowiej rzecz ujmując - różnice między wartościami tego parametru dla podłoża, kleju oraz montowanych na nich elementów ceramicznych.
W dużym skrócie - każda z podanych warstw inaczej zachowuje się pod wpływem czynników zewnętrznych i tylko zastosowanie przerw dylatacyjnych oraz spoin pozwala na zniwelowanie powstałych naprężeń.
Montaż bezfugowy stwarza ogromne ryzyko uszkodzenia zamontowanych już płytek i może być traktowany jako błąd w sztuce budowlanej.
